خاطر آدينه را
پايه مدينه را
خانه پروانه را
ترا به فرض اين ديار
مرا ببخش
دنيا نميخواهد مرا
خدا نمي بخشد مرا
دريا نميبرد مرا
ترا به راستي ام قسم
مرا ببخش
تخت سفر رنگ ديگر
عرش شفق پرده حق
پرنده خسته منم
شايسته خانه منم
ترا قسم باز هم قسم
مرا ببخش
رفته بودم مهتابي بود
گفته بودم شفاهي بود
خواسته بودم قيمتي بود
ترا به مهر مادرت
مرا ببخش
به يگ سلام فقط بگو
به يگ کلام فقط بجو
ديگر نميگويم بس است
ديگر قسم نميخورم
فقط ببخش
مرا ببخش
From Gaisu
No comments:
Post a Comment